هندوانه سرخ

ورزش با ساختن چیزی به نام آدنوزین تری فسفات (ATP) کورتیزول را از سیستم شما خارج می کند که آن را به انرژی تبدیل می کند. اما در این مورد باید هوشمندانه عمل کنید. شما باید به اندازه کافی ورزش کنید تا آن هورمون های استرس را به انرژی تبدیل کنید و از شر آنها خلاص شوید، اما نه آنقدر که تولید آدرنالین و کورتیزول تحریک شود. ما می دانیم که رژیم غذایی و ورزش به تنهایی لزوماً در کاهش وزن مؤثر نیستند، زیرا اگر بدن شما احساس گرسنگی کند، متابولیسم شما را برای زنده ماندن متوقف می کند. شما واقعاً می توانید با کاهش تولید و جذب کورتیزول خود با مدیتیشن برای تسکین سیستم عصبی و کاهش تمایل به جنگیدن یا فرار به خود کمک کنید. حتی اگر مشکلات وزن شما منشا ژنتیکی داشته باشد، این تأثیرات ژنتیکی انعطاف پذیر هستند و اگر سطح استرس خود را پایین نگه دارید و میکروبیوم خود را سالم نگه دارید، می توان آن را مدیریت کرد. به غیر از افزایش وزن، در اینجا برخی از اثرات دیگری وجود دارد که عدم تعادل هورمونی ناشی از استرس می تواند ایجاد کند: • مشکلات پریود: سرکوب هورمون های مرتبط با تولید مثل می تواند منجر به اختلال در چرخه قاعدگی شود. قرار گرفتن طولانی مدت در معرض استرس حتی می تواند منجر به ناباروری شود. • تعداد کم اسپرم، ناتوانی جنسی و مشکلات مربوط به انزال: اکثر مردان می دانند که در صورت احساس فشار یا استرس، احتمال ایجاد خلق و خوی بی نهایت کمتر است و استرس مزمن می تواند عملکرد جنسی و باروری را ویران کند. • فشار خون بالا: این به دلیل ترشح بیش از حد وازوپرسین، هورمونی است که شریان های شما را در حالت جنگ یا گریز منقبض می کند. • اختلالات تیروئید: سطوح بالای کورتیزول در درازمدت باعث می شود تیروئید شما شروع به خاموش شدن کند تا متابولیسم شما حفظ شود، بنابراین شما دچار سوختگی نمی شوید. تیروئید کند می تواند به انواع مشکلات از جمله خستگی و افزایش وزن منجر شود. • هیپوگلیسمی: به دلیل اختلال در ترشح انسولین رخ می دهد، به این معنی که احتمال ابتلا به دیابت در شما بسیار بیشتر است. • پیری زودرس: سطوح بالای کورتیزول ناشی از استرس همچنین منجر به سطوح پایین هورمون های ضد پیری می شود که در غیر این صورت از DNA شما در برابر فرسودگی محافظت می کند. • مشکلات گوارشی: استرس باعث می شود هورمون هایی ترشح کنیم که فعالیت روده ها را کاهش می دهند و در نتیجه احتباس سدیم (که باعث نفخ می شود)، افزایش سطح گلوکز، رفلاکس اسید و یبوست می شود. همچنین از استخراج مواد مغذی از غذایتان جلوگیری می کند. • افسردگی: کسانی که سطوح بالایی از استرس زندگی را تجربه می کنند، بیشتر در معرض افسردگی شدید قرار می گیرند. استرس همچنین در ایجاد استعدادهای ژنتیکی برای افسردگی نقش دارد. استرس پایدار همچنین دوپامین را در مسیرهای لذت ما کاهش می دهد و نورآدرنالین را از پیام رسانی به لوکوس سرولئوس مغز کاهش می دهد. همچنین بر سنتز، ترشح، اثربخشی و تجزیه سروتونین تأثیر می گذارد. پروفایل نامتعادل این سه انتقال دهنده عصبی کلیدی با اکثر اشکال افسردگی (و اضطراب) مرتبط است. • کمبود کلسیم: کلسیم یکی دیگر از عناصر حیاتی مهم در بدن است. پس از یائسگی، بسیاری از زنان از پوکی استخوان رنج می برند، ضعیف شدن استخوان ها، که با کمبود کلسیم مرتبط است. با این حال، این ماده معدنی علاوه بر استحکام استخوان، بر تیروئید، ترشح انسولین، تولید انرژی، آرامش اعصاب و ماهیچه ها، جذب فلزات سمی و هضم چربی نیز تاثیر دارد. استرس با دفع کلسیم از طریق ادرار، کلسیم را از بدن خارج می کند. اگر به طور منظم در حالت جنگ یا پرواز هستید، بیشتر کلسیم شما در توالت می رود. و اگر در مرحله خستگی از استرس هستید که پس از قرار گرفتن طولانی مدت در معرض آن قرار گرفته اید، کلسیم در مفاصل، شریان ها، کلیه ها و جاهای دیگر انباشته می شود که نشان داده شده است که منجر به پیری زودرس می شود. بنابراین استرس باعث افزایش وزن، انرژی کم، هورمون های جنسی پایین، پیری، خواب ضعیف و عدم تعادل روانی می شود. حتی استرس مزمن سطح پایین باعث ترشح ترشحات هورمون استرس می شود که مانند شکنجه آب چینی برای مغز و بدن شماست. با این حال، امکان بازگرداندن تعادل وجود دارد. از طریق رژیم غذایی، ورزش متوسط، کار بدنی، کار عاطفی و مدیتیشن. با آرام کردن سیستم عصبی خود و کاهش احتمال رفتن آن به حالت جنگ یا پرواز، به احتمال زیاد به تعادل سالم هورمون ها و سطوح مناسب کلسیم دست خواهید یافت. و این باعث می شود که شما احساس سلامتی، انرژی بیشتر و بسیار شادتر کنید. مقابله با اضطراب آگاهی در مورد سلامت روان در حال حاضر رو به افزایش است، و من از این بابت بسیار خوشحالم، زیرا از هر چهار نفر ما یک نفر در مقطعی از زندگی خود از مشکلات سلامت روان رنج می برد. در بریتانیا، بزرگترین قاتل مردان بین بیست تا چهل و نه ساله خودکشی است.